ذکر مصائب قتلگاه و شهادت سیدالشهدا علیه‌السلام
هنوز داشت نفـس می‌کـشید؛ دیر نبود مگر که جرعۀ آبی در آن کـویر نبود هزار و نهـصد و پنجـاه سال می‌گریم بر آن تنی که پـذیـرای جای تـیر نبود دو چشم بی‌رمقش سورۀ دخان می‌خواند به تن چه داشت؟ به جز جوشن کبیر نبود رسیـد طالـب پـیـراهـنی؛ دریـغ نکـرد رسـیـد سائل انـگـشـتـری؛ فـقـیر نـبود نمی‌سـرود چـنان و نـمی‌نـوشت چـنین اگر که شاعر این قـصّه نـاگـزیر نبود شهید معرکه غـسل و کفـن نمی‌خواهد ولی سزای تنـش تکّه‌ای حـصیـر نبود |